Groots en meeslepend wil ik leven

Martin Cathrae, ‘Vegetables‘

“Heb je een moedervlek waar je je zorgen over maakt?” Ik schud mijn hoofd. Ik maak mij niet zo snel zorgen. Toch staat mijn zusje razendsnel op en komt naar mij toe.
“Geef me je arm eens aan!” Ik strek mijn arm. Scannend trekken haar ogen over mijn arm.
“Deze!” Ze pakt haar telefoon, richt hem op de moedervlek en maakt een foto.
“Nu wachten op de analyse.” Vijf seconden later is er een uitslag. ‘Verhoogde kans op huidkanker’ zegt de app. Ik neem nog een slok van mijn bier. Kan mij het wat schelen.

Gezondheid

Ik heb desinteresse in mijn eigen gezondheid en die van anderen. Vooral mensen die gefixeerd zijn op alles wat ongezond is kunnen mij gestolen worden. Superfoods, niet zonnen, veel sporten, stoppen met roken, weinig alcohol drinken. Ik doe er niet aan mee. Aan de andere kant lees ik elke dag wel weer verhalen over dingen die ik zou moeten laten. Die twee boterhammen met hagelslag zou ik in ieder geval direct moeten laten staan. Behalve dan als het om pure chocoladehagelslag gaat. Dan is het opeens weer goed. Waarom wil iedereen toch zo gezond mogelijk leven?

Goed

Omdat men goed wil leven. En wat is vandaag de dag nog goed? Moraliteit hebben we afgezworen. Het volgen van een religie is een nutteloze traditie. Doen wat je voorouders deden hopeloos ouderwets. Behalve dan wanneer het om quinoa-zaad gaat, vlees laten staan en elke dag veertig kilometer lopen. Want dat deden ze in de oertijd. En wat hadden die mensen toch een kracht. Wat waren ze gezond! Tegenwoordig staat alles wat goed is in het teken van die gezondheid. En alles wat daar tegenin gaat is slecht. Onze moraal is er nu één van de gezondheid.

Estheet

Zo kan ik niet leven. Voor mij staat goed niet gelijk aan gezondheid. Het leven van een mens kan zoveel meer bevatten, rijker zijn dan dat. Om het sterker te stellen: ik wil niet alleen maar goed doen. Ik wil vooral een mooi (groots en meeslepend) leven leiden. Dat is natuurlijk niet aan een goed leven tegengesteld. Maar soms staan die twee dingen in conflict. Het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld? Paul Gauguin. Hij liet zijn gezin achter om geweldige kunstwerken te kunnen maken en heeft nooit meer naar ze omgekeken. Verkeerd? Als hij dat niet had gedaan, is het nog maar de vraag of hij de mogelijkheid zou hebben gehad om zulke mooie kunst te produceren. Heeft hij het leven niet veel meer gegeven door de traditionele moraal te doorbreken? Is het leven van een estheet niet mooier dan dat van iemand die alleen maar regels volgt om zo goed mogelijk te leven?

Angst

Wat leven volgens een bepaalde set regels doet is je angst inboezemen om het eens op een andere manier te doen. Zelfs als je die regels voor jezelf bepaalt, ben je iemand die volgt. Wat is er mis om een keer iets aan te pakken zonder goed te overdenken wat de consequenties zijn? Wat is er fout om iets te doen dat op zichzelf slecht is, wanneer je alleen jezelf daarmee hebt? Of stel ik mij de zaken nu al te gemakkelijk voor? Hebben we niet een verplichting tegenover ons latere zelf? Dat ook die in gezondheid kan leven. Of een verplichting tegenover ongeboren kinderen? Omdat die de zorg over ons later op zich moeten nemen. Een verplichting tegenover de samenleving? Omdat die onze zorgkosten betalen. Moet ik mijn persoonlijke levensverhaal ten koste laten gaan door alleen ethisch verantwoorde keuzes te maken? Wil ik wel in zo een wereld leven? Of moeten we accepteren dat we als mens niet alleen maar goed doen? Dat we meer willen dan dat? Ik ga voor dat laatste. Ik hoop dat ik nog een paar jaar mee mag maken.