De blogger sterft uit

We zijn de laatste der Mohikanen. De laatste bloggers staande. Overeind gebleven in een helse strijd om aandacht. Die van de lezer. Maar de lezer, die bestaat niet meer. Hij is vervangen door een mens die informatie op een andere manier tot zich neemt. Niet langer het schrift, maar het beeld is wat de boventoon voert. Youtube, Instagram, Snapchat. Bloggen is een aflopende zaak. Maar wij houden vol.

School

Het zit in onze genen. We zijn opgegroeid met pen of potlood in onze rechter- of linkerhand. Overtrekken, binnen de lijntjes kleuren en zelf leren schrijven. Zo netjes mogelijk. Want dat werd beloond. Met de opkomst van nieuwe technologieën veranderde dat niet veel. In plaats van een pen werd ons machtigste wapen het keyboard. Hele epistels schrijven we. Verhalen, blogs, commentaren op fora. We zijn bedreven in het produceren van tekst. Het geringste hoeft ons maar te overkomen of we pakken de pen, laptop of wat dan ook om het gebeuren te beschrijven. Daar halen we voldoening uit. Of het nu gelezen wordt of niet.

Beeld

Maar dat verandert. Waarom? Omdat het grootste voorbeeld voor de klas veel minder schrijft. Niet langer hangt er nog een krijtbord in de Nederlandse klaslokalen. Nee, het krijt is vervangen voor een stylus. Digitale schoolborden, dat is de toekomst. Waarom? Omdat de mogelijkheden eindeloos zijn. De meester of juf hoeft niet langer een verjaardagstekening te maken. Leerlingen toveren niet langer dinosaurussen op het bord met krijt voor hun spreekbeurt. De tafel van vijf op het bord? Met een enkele muisklik verschijnt het. We schrijven veel minder, maar maken gebruik van beeld. En dat heeft gevolgen. Schrijven is niet langer de belangrijkste manier om informatie over te brengen. Beelden werken vaak net zo goed. Ze zijn niet langer ondersteunend, maar hebben een eigen positie in het onderwijs veroverd. En dus ook op hoe mensen hun ideeën op het net ventileren.

Technologie

Veel van die mogelijkheden waren er in onze tijd ook al. Beeld, tekeningen, die bestaan al eeuwen. En ook het bewegende beeld is niet nieuw. Begin vorige eeuw werd het al aan ons getoond. Toch waren die technieken nog redelijk exclusief. Niet iedereen is een goede tekenaar, laat staan dat hij of zij geld over had voor dure camera’s. De opkomst van goedkopere middelen verandert dat de afgelopen tien jaar snel. Wie heeft er geen camera om een foto te maken? Filmen kan iedereen. In tekenprogramma’s maken we eenvoudig de mooiste tekeningen. Je moet alleen leuke ideeën hebben die men wil bekijken. Goedkopere en toegankelijkere technologie maken het mogelijk om de overstap van schrift naar beeld te maken. Zelfs jonge kinderen kunnen er mee overweg. En daar zijn wij bloggers de dupe van.

Communicatie

Onze communicatie verandert. Langzaam, maar het gebeurt. Maar dat is niet erg. We willen geen tweede Plato worden die waarschuwt voor een verandering in ons denken, het geheugen, zoals hij dat zag toen de orale cultuur zich naar het schrift begaf. Het dat ons dommer gemaakt? Kunnen we nu minder? Of hebben we ons aangepast aan nieuwe omstandigheden? Ik verkies dat laatste. Want dat is wat de mens doet. Als een kameleon meet hij zich de nieuwe mogelijkheden van de tijd aan. Voor bloggers betekent dat meer met beeld werken. Of er niet aan toegeven en het met minder bekijks doen. Ik weet wel wat ik doe. Ik blijf lekker doorschrijven. Tegen beter weten in.